Sąd Najwyższy rozstrzyga isotne zagadnienie

27 stycznia, 2016

Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 15 października 2015 r. rozstrzygnął istotne zagadnienie prawne odnoszące się do istoty powództwa przeciwegzekucyjnego. Sąd Najwyższy przychylił się do stanowiska Kancelarii, że oparcie takiego powództwa na zarzucie spełnienia świadczenia (art. 840 § 1 pkt 2 KPC) jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy zarzut ten – ze względu na ustanowiony ustawą zakaz – nie mógł być rozpoznany w sprawie, w której wydano tytuł egzekucyjny (sygn. akt II CSK 781/14).

Powyższe rozstrzygnięcie dotyczyło sprawy, w której dłużnik nie podjął w terminie nakazu zapłaty i dopiero na etapie postępowania egzekucyjnego wniósł powództwo opozycyjne podnosząc, że jeszcze przed wydaniem nakazu spełnił zaległe świadczenie. Sąd Najwyższy uznał, że nieodebranie nakazu zapłaty i jego niezaskarżenie obciążać może tylko dłużnika, nawet jeśli może on podnieść zarzut spełnienia świadczenia dokonanego przed wydaniem nakazu zapłaty.

Sprawa prowadzona była przez adwokata Łukasza Gładkiego i aplikanta adwokackiego Miłosza Tatarczucha.